Onderwerp - gezegde - lijdend voorwerp

In het Engels staan de belangrijkste delen van de zin vaak in een vaste volgorde:

onderwerp - gezegde - lijdend voorwerp.

• I hit the ball.
• I am saving money.
   

In de meeste gevallen staan het werkwoord en het lijdend voorwerp direct naast elkaar in de zin:

Tijdaanduidingen

Concrete tijdaanduidingen (bijwoorden van tijd) staan aan het begin of eind van de zin:

• Yesterday I got up early.
• I got up early yesterday.
   
• Next week he will travel by train.
• He will travel by train next week.

Minder concrete tijdaanduidingen (bijwoorden van onbepaalde tijd) staan vaak halverwege de zin, voorafgaand aan het belangrijkste werkwoord:

• I never get used to this temperature.
• She always sits in the front.
• They had never seen such a show.
• We often go to the park.

Als het belangrijkste werkwoord een vorm van "to be" is, staat het bijwoord achter het werkwoord:

• He is frequently ill.
• They were usually out in the fields.

Sommige van deze woorden kunnen ook aan het eind van de zin staan, maar nooit aan het begin:

• We go there often.
• My mum calls me frequently.

Als het gezegde van de zin uit twee of meer werkwoorden bestaat (bijvoorbeeld can remember / doesn’t eat / will be cancelled), dan komt het bijwoord van onbepaalde tijd in de meeste gevallen na het eerste werkwoord in de zin.

• I can never remember her name.
• The concert will probably be cancelled.
• Clare doesn’t often eat meat.

Aanduidingen van plaats en tijd

Als er meerdere bijwoorden na het werkwoord in een zin staan, dan komen de bijwoorden van plaats altijd vóór de bijwoorden van tijd: